يك معاون رئيس جمهور ، دو وزير و سه استاندار در تاريخ ۲۷ مهر ۸۷ ، گرد هم آمدند و براي نجات درياچه اروميه از خشك شدن ،تفاهم نامه بلند بالايي امضا كردند كه در زير تصويرش را مي بينيد.
همان طور كه در متن تفاهم نامه ملاحظه مي كنيد ، امضا كنندگان اين تفاهم نامه به اهميت درياچه اروميه و وضعيت اسفناك آن وقوف كامل داشته اند و از اين رو تفاهم نامه اي براي نجات آن امضا كرده اند.
امضاكنندگان هم اعضاي چند "سازمان مردم نهاد" بي اختيار نبوده اند بلكه معاون رئيس جمهور ،وزير نيرو و وزير كشاورزي به همراه استانداران وقت آذربايجان غربي ،آذربايجان شرقي و كردستان بوده اند. يعني مقامات ارشد كشوري ومنطقه اي تصميم گرفته بودند كاري براي درياچه درمعرض مرگ اروميه كنند.
اما از آنجا كه مرسوم است در ايران ،تصميمات و مصوبات ، روي كاغذ بمانند و كمتر به منصه ظهور برسند ، از اين تفاهم نامه هم بخاري براي درياچه بلند نشد و نتيجتاً درياچه اروميه به حال و روزي افتاد كه كارشناسان مي گويند :با ادامه اين وضعيت ، بزرگترين درياچه كشور ،تا سه سال آينده كاملاً از بين خواهد رفت.
راستي اگر اين مسوولان محترم تفاهم نامه فوق را امضاء نمي كردند ،چه اتفاقي بدتر از ايني كه رخ داده ، به وقوع مي پيوست؟ و اساساً حضرات براي چه دور هم جمع شده بودند؟ آيا بود و نبودشان و امضا و عدم امضايشان توفيري هم مي كند؟
امضاكنندگان هم اعضاي چند "سازمان مردم نهاد" بي اختيار نبوده اند بلكه معاون رئيس جمهور ،وزير نيرو و وزير كشاورزي به همراه استانداران وقت آذربايجان غربي ،آذربايجان شرقي و كردستان بوده اند. يعني مقامات ارشد كشوري ومنطقه اي تصميم گرفته بودند كاري براي درياچه درمعرض مرگ اروميه كنند.
اما از آنجا كه مرسوم است در ايران ،تصميمات و مصوبات ، روي كاغذ بمانند و كمتر به منصه ظهور برسند ، از اين تفاهم نامه هم بخاري براي درياچه بلند نشد و نتيجتاً درياچه اروميه به حال و روزي افتاد كه كارشناسان مي گويند :با ادامه اين وضعيت ، بزرگترين درياچه كشور ،تا سه سال آينده كاملاً از بين خواهد رفت.
راستي اگر اين مسوولان محترم تفاهم نامه فوق را امضاء نمي كردند ،چه اتفاقي بدتر از ايني كه رخ داده ، به وقوع مي پيوست؟ و اساساً حضرات براي چه دور هم جمع شده بودند؟ آيا بود و نبودشان و امضا و عدم امضايشان توفيري هم مي كند؟
منبع: عصر ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر